Stosowanie dwutygodniowych okresów wypowiedzenia w przypadku długoletnich umów na czas określony jest nieuzasadnione.
Zgodnie z art. 33 k.p. przy zawieraniu umowy na czas określony, dłuższy niż 6 miesięcy, strony mogą przewidzieć dopuszczalność wcześniejszego rozwiązania tej umowy za dwutygodniowym wypowiedzeniem. Należy mieć jednakże na uwadze, iż nie w każdym przypadku uzasadnione będzie stosowanie zaledwie dwutygodniowego okresu wypowiedzenia.
Pracodawca zatrudniający pracownika na podstawie długoletniej umowy o pracę na czas określony, nie może bowiem traktować takiego pracownika gorzej, aniżeli innych pracowników, zatrudnionych na podstawie umów o pracę na czas nieokreślony. W przeciwnym razie naraża się na zarzut dyskryminacji.
Zgodnie z najnowszym orzecznictwem Sądu Najwyższego długoletnie umowy na czas określony mogą być traktowane jak umowy na czas nieokreślony (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 czerwca 2014 r., sygn. akt I PK 308/13).
Aby więc uniknąć ryzyka sporu sądowego należy każdorazowo rozważyć, czy aby okres na jaki jest zawierana umowa na czas określony nie jest zbyt długi.